самавучка, ​✂, м.; ​✂, ж..

Чалавек, які навучыўся чаму-н. самастойна, без сістэматычнага навучання і без кіраўніка.

  • Кравец с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)