самавучка назоўнік | мужчынскі і жаночы род

Чалавек, які навучыўся чаму-н. самастойна, без сістэматычнага навучання і без кіраўніка.

  • Кравец с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)