самавіты,
-
Мажны, дзябёлы.
- Плячысты с. асілак.
-
Паважны, салідны.
- С. мужчына.
-
Поўны дастатку, эканамічна моцны, заможны.
- Самавітая гаспадарка.
-
(з адмоўем не). Які выражае непаўнату або адсутнасць якой
-н. якасці.- Дарога ўжо не самавітая.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)