саматужнік, ✂, м.

Той, хто займаецца вырабам чаго-н. дома; рамеснік.

  • Арцель саматужнікаў.

|| прым. саматужніцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)