саматугам, прысл.

  1. На сабе, без дапамогі цяглавай сілы.

    • Араць с.
    • Вазіць торф с.

  2. перан. Сваімі сіламі, без дапамогі.

    • Пракоп с. выбіўся ў людзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)