самадур, ​, м.

Чалавек, які дзейнічае па асабістаму капрызу, не лічачыся з іншымі людзьмі.

|| ж. самадурка, ✂.

|| прым. самадурскі, ✂.

  • Самадурскія звычкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)