саломка,
-
гл. салома. -
зб. Сцёблы абабітага льну, канапель. -
Кандытарскі, мучны выраб у выглядзе тонкіх доўгіх палачак або трубачак.
-
зб. Тонкія і кароткія драўляныя палачкі, з якіх робяць запалкі (спец. ).
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)