салома, ✂, ж.

Сухія сцёблы злакавых раслін, што застаюцца пасля абмалоту.

  • Аўсяная с.

|| памянш. саломка, ✂.

|| прым. саламяны, ✂.

  • Саламяная страха.
  • С. колер (светла-жоўты).
  • Саламяная сурвэтка (з саломы).

◊

  • Саламяная ўдава (жарт.) — жанчына, якая знаходзіцца ў часовай разлуцы з мужам.

  • Саламяны ўдавец (жарт.) — мужчына, які знаходзіцца ў часовай разлуцы з жонкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)