саюзнік, ✂, м.

Той, хто знаходзіцца ў саюзе (у 1 і 2 знач.), дзейнічае ў згодзе з кім-, чым-н.

  • Заключаць пагадненне з саюзнікамі.
  • Саюзнікі ў барацьбе з агрэсарамі.

|| ж. саюзніца, ✂.

|| прым. саюзніцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)