сайга, ✂, ж. і сайгак, ✂, м.

Стэпавая парнакапытная жывёліна з лірападобнымі рагамі, від антылопы.

|| прым. сайгачы, ✂.

  • С. статак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)