сагнаць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Гонячы, прымусіць пайсці, пабегчы, паляцець адкуль-н.
- С. з месца.
- С. скаціну ў лес.
-
Прымусіць сабрацца ў адно месца.
- С. цялят на ферму.
-
Растапіць (снег).
- Сонца сагнала снег з пагоркаў.
-
Пазбавіцца ад чаго-н.; знішчыць.
- С. бародаўку.
- С. вагу.
Фразеалагізмы:
- Сагнаць ахвоту (размоўнае) — задаволіць жаданне, нацешыцца чым-н.
- Сагнаць злосць на кім (размоўнае) — даць выхад сваёй зласлівасці, дрэннаму настрою.
|| незакончанае трыванне: зганяць.
|| назоўнік: згон і згонка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)