сагнаць,
-
Гонячы, прымусіць пайсці, пабегчы, паляцець адкуль
-н. - С. з месца.
- С. скаціну ў лес.
-
Прымусіць сабрацца ў адно месца.
- С. цялят на ферму.
-
Растапіць (снег).
- Сонца сагнала снег з пагоркаў.
-
Пазбавіцца ад чаго
-н. ; знішчыць.- С. бародаўку.
- С. вагу.
Сагнаць ахвоту (
разм. ) — задаволіць жаданне, нацешыцца чым-н. Сагнаць злосць на кім (
разм. ) — даць выхад сваёй зласлівасці, дрэннаму настрою.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)