садзьмуць, ✂; зак.

Сагнаць, скінуць з паверхні чаго-н. струменем, павевам ветру.

  • С. пыл з тэлевізара.
  • Як ветрам садзьмула (знік імгненна).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)