сачыцца,
-
Цячы, выцякаць па кроплі або тонкім струменем з чаго
-н. - Вада сочыцца з цэбра.
- З бярозы сачыўся сок (выдзяляўся).
-
Пранікаць, пападаць унутр (пра вадкасць).
- У боты сочыцца вада.
-
перан. Пранікаць куды-н. праз што-н. (пра святло, гукіі пад. ).- Праз шчыліны дзвярэй сачылася святло.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)