саха,
-
Прымітыўная сельскагаспадарчая прылада для ворыва.
-
Слуп з развілкай на канцы, які
ўжыв. пры будаўніцтве чаго-н. як апора. -
Даўней на Русі: мера зямлі, што была адзінкай падатковага абкладання.
-
мн. Рогі лася.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)