сабака назоўнік | мужчынскі род
-
Свойская млекакормячая жывёліна сямейства ваўчыных.
- Пародзісты с.
- Паляўнічы с.
- З сабакамі не знойдзеш каго-, чаго-н. (цяжка знайсці; размоўнае).
- Ні адзін сабака не гаўкне (ніхто не скажа; размоўнае неадабральнае).
-
Самец сукі.
-
пераноснае значэнне: Пра злога, шкоднага чалавека (размоўнае лаянкавае).
Фразеалагізмы:
- Вось дзе сабака закапаны (размоўнае) — вось у чым сутнасць справы.
- Сабакам сена касіць (жартаўлівае) — знаходзіцца невядома дзе і займацца невядома чым.
- У сабакі вачэй пазычыць (пазычыўшы) (размоўнае асуджальнае) — згубіць сумленне.
- Сабаку з’есці на чым (размоўнае) — быць вопытным у якой-н. справе.
|| памяншальная форма: сабачка.
|| прыметнік: сабачы.
- Сабачыя вочы (таксама пераноснае значэнне: адданыя, пакорныя).
- Сабачая пакорнасць, адданасць (пераноснае значэнне).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)