Verbum

рыла, ✂, н.

1. Выцягнутая пярэдняя частка галавы ў некаторых жывёл.

   • Свіное р.

2. Тое, што і твар (разм. лаянк.).

   • У яго не твар, а сапраўднае р.

3. Верхняя выцягнутая частка чаго-н.

   • Р. бутэлькі.

◊

• Ні вуха ні рыла (не ведае, не разумее) (разм. неадабр.) — зусім нічога не ведае.

|| памянш. рыльца, ✂.

• Р. ў пуху ў каго-н. (перан. хто-н. ублытаны ў нячыстую справу; разм.).