рыфма, , ж.

Сугучнасць канцоў вершаваных радкоў.

  • Мужчынская р. (з націскам на апошнім складзе вершаванага радка).
  • Жаночая р. (з націскам на перадапошнім складзе вершаванага радка).
  • Гаварыць у рыфму.

|| прым. рыфменны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)