рыф2, , м. (спец.).

Адтуліна або пятля на парусе, у якія прасоўваецца завязка для сцягвання яго.

  • Брыць рыфы (змяншаць плошчу паруса пры моцным ветры).

|| прым. рыфавы, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)