рыба1 назоўнік | жаночы род
-
Вадзяная пазваночная жывёліна з канечнасцямі ў выглядзе плаўнікоў, якая дыхае жабрамі.
- Касцявыя рыбы.
- Драпежная р.
- Рачная, марская р.
- Біцца як р. аб лёд (пакутліва шукаць выйсце з цяжкага становішча; размоўнае).
- Як р. у вадзе адчуваць сябе дзе-н. (натуральна, проста, добра; размоўнае).
- У каламутнай вадзе рыбу лавіць (пераноснае значэнне: мець выгаду, карыстаючыся няяснасцю абставін; размоўнае неадабральнае).
-
Частка тушы (тушкі) такой жывёліны, якая ўжыв. ў ежу.
- Смажаная, вэнджаная, салёная р.
- Р. пад марынадам.
|| памяншальная форма: рыбка.
|| прыметнік: рыбны і рыбін.
- Рыбная лоўля.
- Рыбная прамысловасць.
- Рыбныя катлеты.
- Рыбны дзень (у які гатуюцца рыбныя, а не мясныя стравы).
- Рыбіна луска.
- Рыбін тлушч (вадкі тлушч з печані трасковых рыб).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)