рупар, ✂, м.

  1. Труба канічнай формы, якая служыць для ўзмацнення гуку.

    • Гаварыць у р.

  2. Рэпрадуктар у выглядзе такой трубы.

    • З рупара даносілася музыка.

  3. перан., чаго. Распаўсюджвальнік чыіх-н. ідэй, поглядаў (кніжн.).

    • Р. чужых ідэй.

|| прым. рупарны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)