ручка, ✂, ж.

  1. Частка прадмета, за якую яго трымаюць або бяруцца рукой.

    • Р. дзвярэй.
    • Р. партфеля, малатка.

  2. Пісьмовая прылада ў выглядзе палачкі, дзяржання, куды ўстаўляецца пяро, стрыжань.

    • Аўтаматычная р.
    • Шарыкавая р.

|| прым. ручачны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)