рухавік, , м.

  1. Машына, якая ператварае які-н. від энергіі ў механічную работу.

    • Р. унутранага згарання.
    • Рэактыўны р.
  2. перан., чаго. Пра сілу, якая пабуджае да чаго-н., садзейнічае росту, развіццю ў якой-н. галіне (высок.).

    • Навука — магутны р. прагрэсу.

|| памянш. рухавічок, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)