рубеж, , м.

  1. Тое, што і граніца (у 1 знач.).

    • Вадзяны р.
    • Зорка ахоўваць рубяжы нашай Радзімы.
    • У яго жыцці намеціўся новы р. (перан.).
  2. Паласа зямлі, зручная або абсталяваная для вядзення баявых дзеянняў.

    • Абаронны р.
    • Выйсці на новыя рубяжы (таксама перан. прыступіць для вырашэння новых задач).

|| прым. рубежны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)