рубец1 назоўнік | мужчынскі род
-
Глыбокі след на целе пасля зажыўшай раны.
-
Паглыблены след, засечка на чым-н.
-
Патоўшчанае шво на тканіне, скуры.
|| памяншальная форма: рубчык.
|| прыметнік: рубцовы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)