рубец​1, ✂, м.

  1. Глыбокі след на целе пасля зажыўшай раны.

  2. Паглыблены след, засечка на чым-н.

  3. Патоўшчанае шво на тканіне, скуры.

|| памянш. рубчык, ✂.

|| прым. рубцовы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)