розніца1 назоўнік | жаночы род
-
Непадабенства, адрозненне ў чым-н.
- Р. ва ўзросце.
-
Велічыня, якая з’яўляецца рознасцю паміж дзвюма іншымі.
- Р. паміж старым і новым акладамі.
Фразеалагізмы:
- Якая розніца? (размоўнае) — ці не ўсё роўна?
- Няма розніцы або без розніцы (размоўнае) — усё роўна.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)