розніца1 назоўнік | жаночы род

  1. Непадабенства, адрозненне ў чым-н.

    • Р. ва ўзросце.
  2. Велічыня, якая з’яўляецца рознасцю паміж дзвюма іншымі.

    • Р. паміж старым і новым акладамі.

Фразеалагізмы:

  • Якая розніца? (размоўнае) — ці не ўсё роўна?
  • Няма розніцы або без розніцы (размоўнае) — усё роўна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)