роспач

назоўнік | мужчынскі род

Стан, пачуццё крайняй безнадзейнасці, упадку духу.

  • Быць у роспачы.
  • Гаварыць з роспаччу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)