родзіч, ✂, м.

  1. Член роду​1 (у 1 знач.).

  2. Сваяк, чалавек, блізкі па паходжанню (разм.).

|| ж. родзічка, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)