роданачальнік, ✂, м.

  1. Продак, ад якога вядзе свой пачатак род​1 (у 2 знач.).

  2. перан. Тое, што і заснавальнік.

    • В.Дунін-Марцінкевіч і Ф.Багушэвіч — роданачальнікі беларускага крытычнага рэалізму.

|| ж. роданачальніца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)