Verbum

род​¹ назоўнік | мужчынскі род

1. Асноўная грамадская арганізацыя першабытнаабшчыннага ладу, аб’яднаная сваяцтвам і агульнасцю гаспадаркі.

   • Старэйшына роду.

2. Рад пакаленняў, якія паходзяць ад аднаго продка, а таксама ўвогуле пакаленне.

   • Са знатнага роду.
   • Весці свой р. ад каго-н. (паходзіць ад каго-н.).
   • Родам гараджанін.
   • З роду ў р. (з пакалення ў пакаленне).
   • Без роду, без племені (пра чалавека невядомага паходжання; устарэлае).
   • Ні роду ні племені (пра чалавека адзінокага, без родных; устарэлае).
   • Гэта ў іх у родзе (па спадчыннасці).
   • Р. чалавечы (людзі).

3. У сістэматыцы жывёл і раслін: група, якая аб’ядноўвае некалькі відаў, што валодаюць агульнымі прыметамі.

Фразеалагізмы:

• Ад (з) роду (размоўнае) — ад самага нараджэння.
• На раду напісана што (размоўнае) — прадвызначана.