рэзананс

назоўнік | мужчынскі род

  1. З’ява рэзкага ўзрастання амплітуды вымушаных ваганняў сістэмы пры набліжэнні частаты (у 2 знач.) перыядычнага знешняга ўздзеяння да частаты яе ўласных ваганняў (спецыяльны тэрмін).

    • Р. токаў.
    • Аптычны р.

  2. Здольнасць узмацняць гук, уласцівая рэзанатарам або памяшканням, сцены якіх добра адбіваюць гукавыя хвалі.

    • Кіназала дае добры р.

  3. пераноснае значэнне: Водгук, водгаласак, уражанне, зробленае на многіх.

    • Прамова атрымала шырокі грамадскі р.

|| прыметнік: рэзанансны.

  • Рэзанансная елка (для вырабу музычных інструментаў; спецыяльны тэрмін).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)