Verbum

рэпліка, ✂, ж.

1. Адказ, пярэчанне, заўвага на словы субяседніка, таго, хто гаворыць.

   • Кінуць рэпліку.
   • Рэплікі з месцаў (на сходзе).
   • Калючая р.
   • Абмен рэплікамі.

2. У сцэнічным дыялогу: тэкст, які змяшчае ў сабе словы адной з дзеючых асоб.

3. На судовым працэсе: пярэчанне адной са старон (спец.).

4. Кароткі газетны або часопісны артыкул як пярэчанне, выражэнне нязгоды з кім-, чым-н.