рэнегат, , м. (пагард. кніжн.).

Адступнік, здраднік.

|| ж. рэнегатка, .

|| прым. рэнегацкі, .

  • Р. ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)