Verbum

рэйка​², ✂, ж.

1. На чыгуначным пуці: вузкі стальны брус, па якім коцяцца колы цягніка.

   • Мацаванне рэек да шпал.

2. перан. У некаторых спалучэннях: напрамак, шлях.

   • Стаць на новыя рэйкі.
   • На рэйках інтэнсіфікацыі.

◊

• На рэйкі чаго, у знач. прыназ. з Р — на які-н. шлях, на пэўны напрамак.

• Перавесці вытворчасць на рэйкі аўтаматызацыі.

|| прым. рэйкавы, ✂.

• Рэйкавая дарога (чыгунка).
• Рэйкавая вайна (у гады Вялікай Айчыннай вайны: дзеянні партызан, якія падрывалі варожыя цягнікі).