рэйка​1, ✂, ж.

  1. Плоскі брус, вузкая тонкая дошка.

  2. Брус з дзяленнямі для вымярэння вышыні ўзроўню вады, глыбіні снежнага покрыва (спец.).

|| прым. рэечны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)