рэйка

назоўнік | жаночы род

  1. Плоскі брус, вузкая тонкая дошка.

  2. Брус з дзяленнямі для вымярэння вышыні ўзроўню вады, глыбіні снежнага покрыва (спецыяльны тэрмін).

|| прыметнік: рэечны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)