Verbum

разысціся, ✂; зак.

1. Пайсці ў розныя бакі, розныя месцы.

   • Нашы шляхі разышліся.
   • Хмары разышліся.

2. Ідучы насустрач, не сустрэцца; размінуцца.

   • Р. ў цемры.

3. Спыніць якія-н. сувязі, знаёмства з кім-н.; парваць адносіны.

   • Сябры разышліся.

4. Раз’ехацца, рассунуцца ў бакі.

   • Р. па швах (разарвацца).

5. Аказацца распраданым, раскупленым.

   • Усе выданні разышліся.

6. Распаўсюдзіцца, расплыцца на паверхні чаго-н., у чым-н.; пашырыцца, стаць вядомым.

   • Чуткі разышліся.

7. Паступова рассеяцца, знікнуць.

   • Дым разышоўся.

8. Прывыкнуць да хады; перастаць адчуваць стому ад хады.

9. Набыць большую скорасць у руху (разм.).

   • Няма дзе разысціся.

10. перан. Дайсці да крайняй ступені ў якіх-н. дзеяннях, у праяўленні чаго-н.; моцна ўзбудзіцца.

    • Дзеці разышліся, не суняць.

|| незак. разыходзіцца, ✂.

|| наз. разыходжанне, ✂ і разыход, ✂.