развезці2, ; зак. (разм.).

  1. безас., каго (што). Прывесці ў стан знямогі.

    • Ад духаты яго развезла.
  2. безас., што. Пра дарогу: зрабіць мала прыдатнай для язды, гразкай.

    • Дарогу развезла, не праехаць.
  3. Расказваючы, гаворачы, надта расцягнуць (неадабр.).

    • Развёз даклад на цэлую гадзіну.

|| незак. развозіць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)