Verbum

развесіць, ✂; зак.

1. Шырока, у розныя бакі раскінуць (галіны).

   • Клён развесіў сваё голле.
   • Р. вушы (перан. слухаць што-н. з цікавасцю і даверлівасцю; разм. іран.).
   • Р. губы (перан. быць пасіўным, безуважным; разм. іран.).

2. Павесіць, развешаць (разм.).

   • Р. сушыць бялізну.

|| незак. развешваць, ✂.