Verbum

разведка, ✂, ж.

1. Абследаванне чаго-н. са спецыяльнай мэтай.

   • Р. карысных выкапняў.

2. Дзеянні вайсковых груп, дазораў і пад. для атрымання звестак аб праціўніку і мясцовасці, якую ён займае.

   • Пайшлі дабравольцы ў разведку.
   • Паветраная р.
   • У разведку не пойдзеш з кім-н. (таксама перан. пра таго, каму нельга давяраць, на каго нельга поўнасцю разлічваць).

3. Вайсковая група, падраздзяленне і пад., якія збіраюць звесткі аб праціўніку.

   • Камандзір разведкі.

4. Арганізацыя, якая адказвае спецыяльна за вывучэнне эканамічнага і палітычнага жыцця краін, іх ваеннага патэнцыялу і пад.

|| прым. разведачны, ✂.