разведчык, ​, м.

  1. Ваеннаслужачы або работнік разведкі (у 3 і 4 знач.).

  2. Спецыяліст па разведцы нетраў, карысных выкапняў.

  3. Самалёт або карабель, што вядзе разведку (у 1 і 2 знач.).

|| ж. разведчыца, ✂.

|| прым. разведчыцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)