Verbum

развіцца​¹, ✂; зак.

1. Раздзяліцца, стаць прамым (пра што-н. звітае, завітае).

   • Вяроўка развілася.

2. Распусціцца (пра пупышкі, кветкі і пад.).

   • Тады каза разжывецца, як куст разаўецца (прыказка).

3. Дайсці да высокай ступені дасканаласці.

   • Шырока развілася сучасная літаратура.

4. Узмацніцца, дайсці да значнай ступені.

   • З гары развілася вялікая скорасць.

|| незак. развівацца, ✂.

|| наз. развіццё, ✂.