развянчаць, ✂; зак.

Пазбавіць ранейшага прызнання, паказаўшы адмоўныя бакі каго-, чаго-н.

  • Р. асобу.
  • Р. суб’ектывізм.

|| незак. развенчваць, ✂.

|| наз. развянчанне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)