разважнічацца дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Пачаць паводзіць сябе занадта важна, стаць не ў меру важным.

  • Разважнічаўся новы начальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)