разрад, , м.

  1. Група, катэгорыя асоб, прадметаў або з’яў, аб’яднаных агульнасцю якіх-н. прымет.

    • Р. раслін.
  2. Ступень, афіцыйна зацверджаны ўзровень кваліфікацыі ў прафесіі, спорце.

    • Токар сёмага разраду.
  3. У матэматыцы: месца, займаемае лічбай пры запісу ліку.

    • Адзінка другога разраду.

|| прым. разрадны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)