разначынец, ✂, м.
У 19 ст. у Расіі: прагрэсіўна настроены інтэлігент не дваранскага паходжання, а з дробнага чыноўніцтва.
|| прым. разначынны, ✂ і разначынскі, ✂.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)