размяць, ✂; зак.

  1. гл. мяць.

  2. перан. Рухамі прывесці цела ў стан фізічнай бадзёрасці (разм.).

    • Р. ногі.

|| незак. размінаць, ✂.

|| наз. размінка, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)