разлучнік, ✂, м.

  1. Той, хто разлучыў, разлучае блізкіх адзін аднаму людзей.

  2. Мужчына, які развёўся з жонкай (абл.).

|| ж. разлучніца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)