разлом, ✂, м.

  1. гл. разламаць.

  2. перан. Парушэнне ўнутранага адзінства; раздвоенасць, надломленасць.

    • Душэўны р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)