разлютавацца, ; зак.

Прыйсці ў лютасць, дайсці да крайняй ступені жорсткасці; раз’юшыцца.

  • Мачыха так разлютавалася, што нельга было суняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)