раз’ехацца дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Пакінуць месца знаходжання, ад’язджаючы ў розныя бакі, у розны час.
- Госці раз’ехаліся па хатах.
-
Перастаць жыць разам.
-
Праязджаючы па адным шляху насустрач адзін аднаму, размінуцца, не зачапіць адзін аднаго.
- Машынам цяжка раз’ехацца на вузкай дарозе.
-
Едучы па адным шляху, насустрач адзін аднаму, не сустрэцца, не ўбачыцца.
-
Слізгаючы па гладкай, коўзкай паверхні, рассунуцца ў розныя бакі.
- Ногі раз’ехаліся на лёдзе.
-
Разваліцца ад доўгага ўжытку (размоўнае).
- Табурэтка раз’ехалася.
|| незакончанае трыванне: раз’язджацца.
|| назоўнік: раз’езд.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)