раз’ятрыць,
-
Выклікаць у кім
-н. моцнае раздражненне, злосць; раз’юшыць.- Нечаканая навіна раз’ятрыла Івана.
-
Прычыніць боль, дакрануўшыся да балючага месца, растрывожыць, развярэдзіць.
- Р. рану.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)