раз’ятрыць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Выклікаць у кім-н. моцнае раздражненне, злосць; раз’юшыць.
- Нечаканая навіна раз’ятрыла Івана.
-
Прычыніць боль, дакрануўшыся да балючага месца, растрывожыць, развярэдзіць.
- Р. рану.
|| незакончанае трыванне: раз’ятрываць.
|| назоўнік: раз’ятрыванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)